UDP یا User datagram protocol

UDP یا User datagram protocol

UDP یا User datagram protocol به معنی اعضای اصلی مجموعه پروتکل اینترنت است.

UDP از مدل انتقال ساده بدون ارتبط connectionless با مکانیزم های پروتکل کم استفاده می کند.

که هیچ ارتباط  handshaking وجود ندارد که باعث می شود برنامه کاربرد درمعرض شبکه های غیر اعتماد قرار گیرد.

هیچ تضمینی برای دریافت ،درخواست و یا محافظت مکرر وجود ندارد.

البته UDP از سیستم رمز نگاری checksum برای چک کردن بدون Error بودن داده ها و شماره های پورت ها برای آدرس دهی عملیات های مختلف در مبدا و مقصد داده ها استفاده می کند.

برنامه های کامپیوتر می توانند با UDP پیغام ارسال کنند.

UDP برای تشخیص و تصحیح خطا مد نظر و ضروری نباشد مناسب است.

یا در برنامه های در حال اجرا برای جلوگیری از سربار زیاد پروسه ها استفاده می شود.

برنامه های حساس به زمان معمولا از UDP استفاده می کنند.

زیرا قطع بسته ها یا همان dropping به انتظار برای تاخیر بسته ها ترجیح داده می شود ، که این گزینه ای برای سیستم های realtime نمی باشد.

اگر نیاز به رفع خطا در سطح شبکه باشد معمولا از TCP یا Stream Control Transmission Protocol SCTP استفاده می شود.

کاربرد UDP :

1- سرویس معامله گرایی یا انتقال گرایی که برای مواردی مثل DNS و Network Time Protocol استفاده می شود .

2- Datagram به وجود می آورد که برای دیگر مدل های پروتکل مثل IP tunneling و Remote Procedure Call و NFS مناسب است .

3- برای راه اندازی خودکار bootstrapping یا دیگر اهداف بدون استفاده از کامل پروتکل مناسب است مانند DHCP و FTP

4- برای مشتریان زیاد مناسب است ، مانند برنامه های streaming media مثل IPTV

5- مناسب برای ارتباطات یکسو و همچنین برای پخش اطلاعات .

برنامه ها از سوکت های دیتاگرام برای برقراری ارتباط هاست به هاست استفاده می کنند .

پروتکل لایه انتقال UDP است.

UDP تضمینی برای دریافت پیغام در پروتکل لایه ی بالاتر نمی کند و لایه ی UDP در خود پیغام را نگه نمیدارد .

به همین دلیل به UDP پروتکل انتقال نامطمئن را رها میکند.

فلود کردن پورت های UDP و TCP روی وب سایت ها و سرور ها کار میکند

هاست به هاست